York Chocolate– rasa kota półdługowłosego pochodząca ze Stanów Zjednoczonych. Głowa yorka czekoladowego jest w kształcie ściętego trójkąta, bardziej podłużna niż szersza. Oczy w kształcie migdała, złociste, zielone lub intensywnie brązowe (orzechowe). Uszy duże, szeroko rozstawione, ciało smukłe i podłużne, mimo to silne. Wzorzec dopuszcza cztery odmiany umarszczenia: czekoladowy, czekoladowo-biały, lila, lila-biały. U kociąt kolory są jaśniejsze, mogą nosić oznaki pręgowania i nakrapiania. U jednobarwnych osobników dopuszcza się białą plamę na brzuchu lub piersiach. Za to u dwukolorowych biały znajduje się na kołnierzu, łapach, brzuchu i często na obliczu. Kot cichy i umiarkowanie reagujący. Jest czuły wobec rodziny, lubiący drzemać na kolanach. Z obcymi obchodzi się z rezerwą, niekiedy nieco nieśmiały, ale łagodny i towarzyski. Nazywany kotem "satelitą" z powodu swojego uwielbienia do chodzenia za panem

18 KB
8 kwi 10 21:23

Ussuri.jpg

Ussuri jest naturalnie powstałą rasą kotów, odkrytą w stanie dzikim w dorzeczu rzeki Amur, Ussuri to kot silny i muskularny o średniej wielkości, ale nie masywny. Głowa jest okrągława, średniej wielkości. Czoło lekko spłaszczone. Nos krótki i delikatny o różowym lusterku. Uszy duże, otwarte do przodu są wysoko ustawione i zakończone wyraźnymi pędzelkami włosów. Oczy duże, okrągławe. Nogi silne, średniej długości, muskularne ale o bardzo ładnych proporcjach w stosunku do korpusu. Łapki zaokrąglone. Ogon średniej długości, gruby w podstawie i zwężający się do zaokrąglonego końca. Sierść krótka, lśniąca z podszerstkiem. Charakterystyczny dla tej rasy wzór na futerku tworzą pionowe pręgi, wyraźne pręgi na nogach i ogonie oraz 2-3 brązowe pręgi na policzkach. Kolor futerka w różnych odcieniach brązu.

13 KB
8 kwi 10 21:23

Turecki_Van.jpg

Tureckie Vany mają charakterystyczne futro - zimą długie, jedwabiste, natomiast zimą gubią swoją wspaniałą okrywę i stają się kotami krótkowłosymi. Kolorystyka jest zawsze taka sama - biała z kasztanowymi oznaczeniami na głowie i ogonie. Co prawda w Wielkiej Brytanii prowadzi się hodowle tej rasy o kremowych znaczeniach na białym futrze, jednak te kasztanowe są zdecydowanie dominujące na wystawach i w hodowlach. Tureckie Vany są kotami bardzo udomowionymi, przywiązanymi do właścicieli. Są niezwykle uczuciowe i przyjacielskie. Nie potrzebują wędrować po okolicy, całkowicie wystarcza im dom, ewentualnie kawałek ogrodu. Są bardzo przymilne, nie boją się obcych, ale w domu wybierają swoich ulubieńców. Są wesołe i żywe, ale także uparte. Bywają też dość rozmowne - wydają z siebie przeróżne dźwięki o różnym natężeniu i barwie. Aby rozwijały się prawidłowo, zalecane jest łagodne, ale stanowcze ich wychowywanie. Koty tej rasy wzbudzają ogromne zainteresowanie z powodu swojego oryginalnego upodobania - lubią pływać! Nie boją się, jak inne koty, wody. Wręcz przeciwnie - chętnie wchodzą do wanny, uwielbiają zabawy w wodzie, a czasami nawet pływają w ciepłych i płytkich zbiornikach wodnych. Zdarza się, że łowią niewielkie rybki

18 KB
8 kwi 10 21:23

Toyger.jpg

Toyger Rasa zwana Toyger powstała dzięki wysiłkom amerykańskiej hodowczyni Judy Sudgen, która pragnęła stworzyć kota domowego umaszczeniem przypominającego tygrysaSierść krótka, lśniąca, gęsta i miękka, sprawiająca wrażenie najbardziej luksusowego futra dzikiego zwierzęcia. Włosy składające się na ciemne oznaczenia mogą być nieco dłuższe od włosów tła, dzięki czemu faktura futra jest jakby wyrzeźbiona, trójwymiarowa. Nieco dłuższe włosy krezy są atutem. Tło preferowane w kolorze jasnopomarańczowym (dyniowym), może być nieco rozjaśnione, aż do białego koloru. Oznaczenia tabby najlepsze bardzo ciemne, czarne lub ciemnobrązowe. Ciemne włosy powinny być jednolicie zabarwione od cebulki aż po koniuszek. Bardzo istotny jest mocny kontrast między kolorem tła i oznaczeń. Na rysunek tułowia składają się pionowe paski, najlepiej nieregularne i lekko posplatane. Brzuch i wewnętrzne strony kończyn także muszą posiadać oznaczenia. Wokół szyi, nóg i ogona paski tworzą pierścienie. Łapy i koniec ogona powinny być ciemne, w kolorze oznaczeń. Ważny jest też rysunek części twarzowej – odpowiednio rozmieszczone prążki, ciemne obwódki wokół oczu oraz ciemne zabarwienie warg. Toyger powinien być aktywnym, wesołym, przyjaźnie nastawionym domowym kotem, który przypomina tygrysa wyłącznie umaszczeniem. Powinien odznaczać się spokojnym, zrównoważonym temperamentem, inteligencją, posłuszeństwem i zdolnością szybkiego uczenia się.

12 KB
8 kwi 10 21:23

Tennessee_Rex.jpg

29 KB
8 kwi 10 21:23

Sokoke.jpg

Sokoke jest kotem średniej wielkości, proporcjonalnym, o harmonijnej budowie ciała. Jego głowa jest dość mała, trójkątna, o lekko spłaszczonej czaszce. Nos prosty, średniej długości. Kości policzkowe osadzone wysoko, dobrze rozwinięte. Podbródek silny i wyraźny. Uszy średniej wielkości, szerokie u nasady, o zaokrąglonych końcach, z pędzelkami na koniuszkach. Oczy duże, szeroko rozstawione, w kształcie migdałów, w kolorze bursztynowym do jasnozielonego, błyszczące i pełne wyrazu. Ciało średniej długości, smukłe, dobrze umięśnione, o mocnym kośćcu. Klatka piersiowa dobrze rozwinięta. Nogi długie i smukłe, o wyraźnej muskulaturze, tylne odrobinę dłuższe od przednich. Stopy owalne. Ogon dość długi, zwężający się ku końcowi. Włosy bardzo krótkie, błyszczące i dobrze przylegające do skóry. Sierść nie powinna sprawiać wrażenia jedwabistej. Podszerstek nieznaczny. Akceptowane wszystkie odcienie umaszczenia z czarnym pręgowaniem (tabby). Koty Sokoke są przyjazne, bardzo przywiązane do opiekuna. Są aktywne, żywe, lubią się wspinać. Wydają z siebie ciche miauknięcia, mając na celu prawdopodobnie próbę porozumienia się z człowiekiem. Niektórzy znawcy są zdania, że w naturze Sokoke charakteryzują się psim sposobem polowania – na zdobycz zasadzają się stadnie, każdy członek grupy ma przypisaną określoną rolę. Po polowaniu zakończonym sukcesem koty potrafią podzielić się zdobyczą.

12 KB
8 kwi 10 21:23

Snowshoe.jpg

Kot Snowshoe odziedziczył po swoich amerykańskich krótkowłosych przodkach mocną budowę ciała, zaś po przodkach orientalnych – wydłużoną sylwetkę. Jest to kot średniego wzrostu, o eleganckiej, typowej dla syjamów, postawie. Cechuje go siła, zwinność i dobrze rozwinięta muskulatura. Jego głowa ma kształt klina o łagodnie zaokrąglonych konturach. Czaszka na szczycie lekko zaokrąglona, czoło dość płaskie. Kości policzkowe osadzone wysoko. Nos prosty, średniej długości, proporcjonalny do reszty głowy, podbródek mocny. Uszy średnie lub duże, szerokie u nasady, lekko zaokrąglone na czubkach, tworzą naturalne przedłużenie klinowatej głowy. Oczy średniej wielkości, w kształcie orzecha włoskiego, niebieskie, iskrzące, pełne wyrazu. Szyja średniej długości, proporcjonalna do reszty ciała. Sylwetka lekko wydłużona, ciało średniej wielkości, zwarte, muskularne, ale nie przysadziste. Nogi proporcjonalne, średniej długości, tylne odrobinę dłuższe niż przednie. Łapy owalne. Ogon długi lub średnio długi, dość gruby u nasady, zwężający się ku końcowi. Włosy krótkie lub średniej długości, bez podszerstka, gładkie, lśniące, przylegające do skóry. Dopuszczalne wszystkie kolory oznak (na uszach, masce, ogonie i nogach) pod warunkiem, że harmonizują z resztą okrywy. Typowe dla rasy są białe oznaki na podbródku, klatce piersiowej, kołnierzu, wokół szyi i brzuchu. Wszystkie cztery stopy muszą posiadać białe „skarpetki”. Snowshoe jest kotem inteligentnym, przyjaznym, przywiązującym się do człowieka. Jest żywy i pełny temperamentu. Dobrze toleruje towarzystwo innych zwierząt.

16 KB
8 kwi 10 21:23

Skookum.jpg

Skookum to rasa małych kotów, wyhodowana w wyniku krzyżówki ras Munchkin oraz La Perm w roku 1990 przez hodowcę Roya Galusha. Nstępnie do programu hodowlanego przystąpili hodowcy z USA, Europy, Nowej Zelandii i Australii. Skookum jest obecnie uznawana za rasę eksperymentalną przez Independent European Registries, The Dwarf Cat Association oraz Catz Inc in New Zealand. Jest ona również zaakceptowana do rejestracjiprzez TICA jako rasa eksperymentalna, ale bez zatwierdzenia samej nazwy. W Australii Skookum mogą konkurować na poziomie mistrzostw, a pierwszym championem Skookum był Double Grand Champion Shortland BC Little Miss Moppet wyhodowany przez Twink McCabe, którego właścicielami są David Richardson i Christine Brelsford.

10 KB
8 kwi 10 21:23

Kot_turecki_angora.jpg

Turecka angora to kot w typie orientalnym, o dużym temperamencie, psotny, a więc wymagający uwagi. Bardzo przywiązany do domowników, szczególnymi względami darzy zwykle jedną wybraną osobę. Kot wesoły i żywiołowy, łatwo się przywiązuje, nie lubi samotności. Wśród angor zdarzają się osobniki nieufne wobec obcych, ale większość tych kotów jest otwarta i przyjazna, chętnie żyją w stadzie, w towarzystwie innych kotów i nie tylko... Ze względu na silny charakter, zazwyczaj to one dominują w grupie. Szata lśniąca i jedwabista, średniej długości, bez podszerstka, nieco dłuższa na szyi, piersi i tylnich kończynach; kołnierz na szyi i portki na udach są cechą charakterystyczną rasy. Angory są pierwszymi półdługowłosymi kotami, które pojawiły się w Europie.

9 KB
8 kwi 10 21:23

Kot_tonkijski_3.jpg

Kot tonkijski krótkowłosy
Kot tonkijski to kot o ogromnym temperamencie a zarazem czuły i przyjazny, przywiązany do człowieka i nie mogący żyć bez jego miłości i akceptacji. W tym podobny jest do psa, człowiek jest jego całym życiem. A przy tym bardzo ufny i otwarty więc z dużym zainteresowaniem wita się z każdym gościem przybywającym do domu. Ciekawski, wesoły, inteligentny, kocha zabawy ale tego nie strąca ustawionych bibelotów, nie niszczy i nie dewastuje mieszkania. Uwielbia pieszczoty i nigdy nie ma ich dosyć, to kot którego nie można zagłaskać na śmierć. Nie bywa przy tym zaborczy, i jednakową miłością obdarza wszystkich członków rodziny, nawet tych najmniejszych. Gdy cała rodzina zbiera się w pokoju, robi rundę dzieląc wszystkich swoją uwagą i osobą, gdy skończy jedną zaczyna kolejną. Cierpliwy i pozwalający nawet na pieszczenie tak intymnej części jak brzuszek (co bardziej typowe jest dla psa niż kota). Właściwie tonk to absolutny pacyfista, nie drapie nie syczy ani w żaden inny sposób nie wykazuje agresji. Dobrze czuje się w towarzystwie. Potrafi nauczyć się aportowania drobnych przedmiotów oraz chodzenia na smyczy. Czysty, załatwia się tylko do kuwety, nie kłopotliwy w pielęgnacji, najlepszą pielęgnacją jedwabistej sierści będzie głaskanie. Wystarczy raz na jakiś czas przeczesać je szczotką i wygładzić włos irchą lub jedwabną ściereczką. Ich niewielkie rozmiary czynią je kotkami idealnymi do mieszkań, nawet gdy staniemy się posiadaczami dwóch tonków. Tonki występuję w dwóch typach: amerykańskim, bardziej krępym, są bardziej "okrąglutkie" i angielskim, który zbliżony jest do syjamów, są smuklejsze, szczupłe. Są to niezbyt duże koty ważące od 2,5 do 5 kilogramów, harmonijne, proporcjonalne, silnie umięśnione o długim ogonku. Oczy skośne, w kształcie migdałów, przy ubarwieniu tonkijskim o barwie akwamaryny.
Sierść krótka, delikatna, jedwabista, miękka i połyskliwa

11 KB
8 kwi 10 21:23

Kot_tonkijski_2.jpg

18 KB
8 kwi 10 21:23

Kot_szkocki_zwisłouchy_krótkowłosy.jpg

Kot szkocki zwisłouchy krótkowłosy
Zabawne, zwisające uszy nadają pyszczkowi tego kota wiecznie zdziwiony wyraz. Za oryginalność szkockich zwisłouchów, zwanych też Scottish Fold, odpowiadają geny - te same, które są genami dominującymi u niektórych zwierząt domowych (np. świń). U kotów to zjawisko wyjątkowo rzadkie. Koty te nie są dopuszczalne do wystaw przez większość organizacji hodowlanych, jednak paradoksalnie nie z powodu dziwnych uszu. Zwisłouchy są kotami bardzo sympatycznymi i przyjaznymi. Lubią zabawę, są bardzo przymilne

10 KB
8 kwi 10 21:23

Kot_szkocki_zwisłouchy_długowłosy.jpg

Kot szkocki zwisłouchy długowłosy (ang. Highland Fold) to długowłosa odmiana rasy kot szkocki zwisłouchy krótkowłosy

12 KB
8 kwi 10 21:23

Kot_syjamski.jpg

Kot syjamskiIdealny współczesny syjam to kot o wydłużonym, smukłym tułowiu, długich i smukłych kończynach i takim samym ogonie. Smukła sylwetka nie może być jednak wychudzona, ale ładnie umięśniona i sprężysta. Głowa syjama powinna być średniej wielkości, koniecznie klinowata (klin rozpoczyna się od czubka nosa i rozszerza się równomiernie aż do końca dużych, szeroko rozstawionych uszu). Boczne linie klina powinny być ciągłe. Nos syjama jest długi i prosty, oczy ciemnoniebieskie aż po szafirowe, w kształcie migdała, ustawione ukośnie. Kończyny długie i smukłe, tylne nieco dłuższe od przednich. Stopy małe i owalne. Ogon długi i cienki, biczowato zakończony. Futro powinno być krótkie, miękkie, bardzo delikatne, idealnie przylegające do ciała, lśniące. Wyróżnia się cztery klasyczne odmiany barwne:
seal-point
(kolor okrywy kremowy, oznaczenia ciemnobrązowe)
blue-point
(kolor okrywy biały lub niebieskawy, oznaczenia stalowoniebieskie)
chocolate-point
(okrywa barwy kości słoniowej, oznaczenia czekoladowe)
lilac-point
(okrywa w kolorze magnolii, oznaczena różowawo-niebieskie).
Kolorowe oznaki powinny być jednolitej barwy, nie powinny ich zakłócać jaśniejsze plamy, nawet pojedyncze białe włosy uważane są za wadę. Oznaczenia znajdują się na pyszczku (tzw. maska), uszach, kończynach, ogonie, a u kocurów także na mosznie. Kocięta rodzą się białe, a oznaczenia pojawiają się u nich około czwartego tygodnia życia. Umaszczenie w pełnym rozkwicie podziwiać można dopiero wówczas, gdy osiągną dojrzałość płciowa, czyli w wieku 7-8 miesięcy. W Ameryce Północnej rozwinęła się hodowla kotów syjamskich o nietypowym ubarwieniu. Są one rejestrowane jako odrębna rasa Colorpoint krótkowłosy. Kot syjamski to prawdziwy ekstrawertyk. Uwielbia towarzystwo, nie znosi samotności. Swojego człowieka kocha nad życie, ciągle mu towarzyszy, głośno i natarczywie domaga się pieszczot. Jest bardzo ciekawski, odznacza się ognistym temperamentem, jest śmiały, łatwo nawiązuje kontakty z ludźmi i zwierzętami. Toleruje inne koty, a nawet psy, ale o swojego pana może być bardzo zazdrosny. Jest inteligentny, można go nauczyć różnych sztuczek - przybiegania na wołanie, skoków na rozkaz, a nawet aportowania zabawek. Syjam jest kotem "gadatliwym", czyli po prostu bardzo głośnym - wydaje z siebie przeróżne dźwięki, cicho grucha, popiskuje, głośno zawodzi, zaczepnie miauczy - wszystko po to, by zainteresować sobą otoczenie i nie nudzić się.

10 KB
8 kwi 10 21:23

Kot_syberyjski_Neva_Masquerade.jpg

Kot Neva Masquerade jest odmianą kolorystyczną kota syberyjskiego. Od Syberyjczyków odróżniają go charakterystyczne dla Syjamów oznaczenia kolorystyczne na pyszczku, uszach, kończynach i ogonie. Są to koty pół-długowłose o nierównomiernej długości włosów - na szyi, udach i ogonie włosy są znacznie dłuższe niż na barkach i karku. Charakterystyczne są kolorowe oznaczenia występujące na pyszczku, uszach, łapach i ogonie. Wyróżnia się trzy dopuszczalne odmiany kolorystyczne:
colorpoint
okrywa biała do bezowej, znaczenia ciemnobrązowe, niebieskie, czekoladowe, liliowe, pręgowane
mitted
okrywa i oznaczenia jak u colorpointów, ale na stopach charakterystyczne białe skarpetki, a także pierś, podbródek i kołnierz są białe
bicolour
umaszczenie jak u odmiany mitted, jednak nogi mogą być całe białe, a między oczami, przy wąsach oraz podbródku występuje biała plama.
Koty tej rasy są wesołe, żywe, pogodne (jak wszystkie Syberyjczyki). Nie są konfliktowe, dorze żyją zarówno z ludźmi, jak i innymi zwierzętami. Mogą żyć w większej grupie kotów. Są lojalne, inteligentne i cierpliwe, można je wiele nauczyć. Dość głośne. Rodzą się zupełnie białe, wybarwiają się dopiero po pewnym czasie. Koty Neva Masquerade żyją średnio 12-15 lat..

9 KB
8 kwi 10 21:23

Kot_syberyjski.jpg

Kot syberyjski to kot średniej wielkości, półdługowłosy, mocnej budowy ciała. Waży od 3 do 4,5 kg, chociaż waga kocurów przekracza nieraz nawet 6 kg. Dojrzałość fizyczną osiągają w wieku 3 lat. Tułów ma nieco wydłużony, muskularny, o mocnym karku i szerokiej klatce piersiowej. Kończyny średniej długości, przednie nieco krótsze od tylnych. Ogon długi i gruby, bogato owłosiony, na końcu zaokrąglony. Głowa proporcjonalna, nieco wydłużona, w kształcie trójkąta, ale o zaokrąglonej linii podbródka. Czoło wypukłe, policzki wydatne. Oczy duże, lekko owalne, osadzone szeroko i ukośnie, jednolitej barwy (zielone, bursztynowe lub ciemnoniebieskie). Uszy osadzone wysoko, dość duże, szerokie u nasady, lekko pochylone ku przodowi. Wewnątrz charakterystyczne długie pędzelki włosów. Nos długi, lekko wypukły, bez zaznaczonego stopu. Typowa dla kotów leśnych. Podszycie gęste, miękkie, włosy okrywowe mocne i gładko przylegające do ciała. Na szyi kołnierz, na tylnych kończynach portki, ogon silnie owłosiony. Krótsze włosy na barkach i karku, dłuższe i gęściejsze na brzuchu i grzbiecie. Zimą szata znacznie bardziej okazała, niż latem. Pręgowane (tabby) we wszystkich podstawowych kolorach, jednobarwne (białe, czarne, rude, niebieskie, kremowe), dwubarwne (wszystkie powyższe z udziałem barwy białej), szylkretowe i szylkretowe z białym, szynszylowe, dymne (czarne, niebieskie, rude, kremowe, szylkretowe), colorpoint, mitted, Neva Masquerade, bicolour. Syberyjczyki są kotami bardzo żywymi, obdarzonymi dużym temperamentem, wesołymi i uczuciowymi. Przywiązują się do opiekuna i potrafią okazywać uczucia. Z natury przyjacielskie i delikatne, nie przejawiają skłonności do agresji, nie wykazują zapędów niszczycielskich. Odznaczają się inteligencją, łatwo nawiązują kontakty z ludźmi. Szybko uczą się czystości. Lubią dzieci, są w stosunku do nich bardzo cierpliwe i dzielnie wytrzymują dziecięce zabawy. Lubią towarzystwo innych kotów, ale tolerują też psy. Mogą mieszkać w mieszkaniach, ale chętnie korzystają z ogrodu czy choćby niewielkiego wybiegu. Lubią wspinać się, na swoje legowiska często wybierają miejsca na szafach i półkach.

18 KB
8 kwi 10 21:23

Kot_somalijski.jpg

Kot somalijski jest wierną kopią abisyńczyka, ale posiada znacznie dłuższe, jedwabiste futerko. Jest kotem średniej wielkości o muskularnej, zwartej, wydłużonej sylwetce. Jego głowa ma kształt klina o zaokrąglonych brzegach, wyraźnym podbródku i lekko wypukłym u nasady nosie. Oczy są duże, w kształcie migdałów, rozstawione dość szeroko, lśniące, w kolorze zielonym lub bursztynowym. Jak u wszystkich dziko umaszczonych kotów oczy obrzeżone są na czarno (wyglądają jak pociągnięte damską kredką do powiek). Uszy dość duże, szerokie u nasady, lekko zaokrąglone na końcach. Na tylnej części małżowiny mają charakterystyczny jasny „odcisk kciuka”. Kończyny są długie, smukłe, zakończone wąskimi, owalnymi łapami. Ogon dość długi, gruby u nasady. Futerko kotów somalijskich jest gęste, miękkie, jedwabiste w dotyku, dość długie (choć krótsze, niż np. u persów). Najkrótsze włosy porastają barki, najdłuższe szyję (tzw. kołnierz) i uda (portki). Włosy posiadają charakterystyczne ciemne prążki (gen agouti), co nadaje futerku dzikiego umaszczenia. Odmiana dzika jest najczęściej spotykaną odmianą hodowlaną. Podstawowym kolorem jest brązowy do pomarańczowego. Z kolorem podstawowym kontrastuje ciemne prążkowanie części włosów. Przez koci grzbiet biegnie czarna pręga. Nos jest czerwony, obrzeżony na czarno. Rzadszą odmianą jest sorrel, czyli okrywa miedzianoruda z czekoladowymi pasmami. Młodsze odmiany to np. somalijczyk niebieski, czarnosrebrzysty i płowy. Wciąż trwają prace hodowlane i powstają nowe typy umaszczenia kota somalijskiego. Koty somalijskie (podobnie zresztą, jak abisyńskie) to zwierzęta obdarzone dużą inteligencją, urocze, wesołe, skore do zabawy. Przywiązują się do człowieka, potrzebują zainteresowania i pieszczot. Miauczą niezbyt głośno, niedokuczliwie. Nie nadają się niestety do niewielkich mieszań, gdyż kochają wolność i potrzebują dużej przestrzeni. Najszczęśliwsze będą w domu z ogrodem, po którym mogłyby swobodnie się poruszać. Z natury są nieufne, rzadko dają się głaskać i przytulać obcym osobom

17 KB
8 kwi 10 21:23

Kot_singapurski.jpg

Kot singapurski jest kotem niewielkim, o dość krępej, muskularnej sylwetce i lekko wygiętym grzbiecie. Jego głowa jest zaokrąglona, pysk krótki i płaski, podbródek dobrze rozwinięty, nos krótki z widocznym przełomem. Oczy duże, migdałowe, lekko skośnie ustawione, złociste, zielone lub orzechowe. Uszy duże, szeroko otwarte u nasady, lekko spiczaste na końcach. Kark mocny, krępy. Klatka piersiowa dobrze rozwinięta. Kończyny średniej długości, mocne, o dobrym kośćcu. Stopy małe, owalne, ogon średniej długości, tępo zakończony. Futro delikatne, cienkie, jedwabiste, miłe w dotyku. Powinno dobrze przylegać do ciała i nie odstawać z powodu nadmiaru włosów podszyciowych. Podszerstek koloru kości słoniowej, włosy okrywowe jasne z ciemnym prążkowaniem (aguti). Z daleka kot singapurski sprawia wrażenie pokrytego srebrnym pyłem. Wzdłuż jego kręgosłupa powinna ciągnąc się ciemna pręga grzbietowa (najlepiej, by kończyła się na czarnym koniuszku ogona). Pręgowanie na kończynach nie jest dobrze widziane, podobnie jak kępki białej sierści. Kot singapurski jest zwierzęciem cichym, spokojnym, podporządkowanym opiekunowi. Bardzo przywiązuje się do człowieka, jest czuły, lubi pieszczoty. Jest tolerancyjny w stosunku do innych zwierząt domowych, choć może ich unikać (podobnie, jak małych dzieci). Nie potrzebuje dużej przestrzeni, dobrze czuje się nawet w niewielkim mieszkaniu

9 KB
8 kwi 10 21:23

Kalifornijski_Spangled.jpg

Spangled kalifornijski
Rzadka rasa o wyglądzie zbliżonym do dzikich kotów ,Sierść krótka, przylegająca do ciała, nieco dłuższa na podbrzuszu i ogonie. Ciemne cętki na bokach i grzbiecie, pręgi pomiędzy uszami schodzące aż na kark. Na ogonie ciemne pierścienie, koniuszek obowiązkowo ciemny. Dopuszczalne niewielkie białe kropki i śliniak na podgardlu. Białe łaty dyskalifikują kota. Zauważalny ostry kontrast pomiędzy barwą podszerstka i włosów okrywowych. Kot rasy California Spangled jest kotem niezwykle energicznym, aktywnym, wprost rozpiera go energia. Jest przy tym bardzo inteligentny i zupełnie nieagresywny. Lubi się wspinać, czaić, polować, powinien mieć możliwość przebywania w ogrodzie. Zamknięty w ciasnym mieszkaniu może nie być szczęśliwy. Opiekun powinien poświęcać mu sporo uwagi i spędzać dużo czasu na zabawach z ulubieńcem.

12 KB
8 kwi 10 17:18

Serengeti.jpg

Serengeti jest średnio dużym, mocno zbudowanym kotem z wyglądu przypominającym dzikie serwale. Kocury są większe od kotek i ważą od 4,5 do 6,8 kg, drobniejsze kotki mogą ważyć zaledwie 3,5 kg (maksymalna waga kotek to ok. 5,5 kg). Głowa kota Serengeti jest zdecydowania dłuższa niż szersza, w kształcie klina rozpoczynającego się na czubku nosa i rozszerzającego aż po zaokrąglone koniuszki bardzo dużych uszu. Oczy duże i okrągłe, rozstawione dość szeroko, o barwie żółtej, bursztynowej lub złotej, ewentualnie orzechowej lub jasnozielonej. Podbródek mocny, nie powinien być cofnięty ani nadmiernie masywny. Nos szeroki, zwłaszcza między oczami. Pyszczek średnich rozmiarów z wyraźnymi, zaokrąglonymi poduszeczkami wąsów. Szyja wyjątkowo długa w stosunku do pozostałych proporcji ciała i dość masywna. Tułów mocny, muskularny, o prostym grzbiecie i pełnej klatce piersiowej. Zad i barki powinny znajdować się na tym samym poziomie. Nogi wyjątkowo długie, o średnio grubym kośćcu i wyraźnej muskulaturze. Ogon raczej krótki, gruby u nasady, zwężający się ku końcowi. Sierść krótka i gładko przylegająca do ciała. Najczęstsze umaszczenie to jasnożółte do złotego tło nakrapiane czarnymi lub ciemnobrązowymi łatami lub pręgami. Brzuch, poduszeczki wąsów, podbródek, szczęki oraz gardło mogą być jaśniejsze, prawie białe. Inne odmiany barwne to szare tło z czarnymi łatami, srebrne tło z czarnymi łatami lub jednolicie czarna okrywa bez łat. Odmiany nakrapiane powinny zachować duży kontrast między odcieniem tła i łat. Łaty zawsze powinny być w jednym kolorze. Koty rasy Serengeti są przyjazne, otwarte i bardzo pewne siebie. Chowane od kociaka z innymi zwierzętami domowymi potrafią się z nimi szczerze zaprzyjaźnić. Serengeti są żywe, aktywne, potrzebują dużo ruchu. Lubią się w spinać, zaglądać do szaf, ściągać z półek różne interesujące przedmioty, którymi potrafią bawić się godzinami. Bywają rozmowne, a więc dość głośne, co nie każdemu opiekunowi będzie na rękę. Dobrze, by miały możliwość wychodzenia do ogrodu.

16 KB
8 kwi 10 17:18

Selkirk_Rex_długowłosy.jpg

Selkirk Rex jest kotem średniej wielkości, ciężkim, masywnym, o prostokątnej sylwetce. Jego głowa jest duża, szeroka, o pełnych policzkach i wyraźnych poduszkach z wąsami. Jego oczy powinny być duże, okrągłe i szeroko rozstawione. Uszy także szeroko rozstawione, szerokie u podstawy, na końcu zwężające się w szpic. Grzbiet prosty, lekko uniesiony w tylnej części. Barki i biodra powinny mieć tę samą szerokość. Kończyny długie lub średniej długości, o mocnym kośćcu, muskularne, zakończone dużymi, owalnymi łapami. Ogon średniej długości, mocny u nasady, łagodnie zwężający się ku końcowi. Charakterystyczną cechą Selkirk Rexa jest jego futro. Istnieją dwie odmiany tej rasy: długowłosa (SRL) i krótkowłosa (SRS). Różnica między nimi zauważalna jest głównie w długości włosów kołnierza i ogona. Koty krótkowłose posiadają włosy tej samej długości (2,5-5 cm) na całym ciele, w tym także na ogonie i kołnierzu. Koty długowłose posiadają futro podobnej długości na całym ciele z wyjątkiem dłuższych włosów na szyi i pyszczku oraz na ogonie. Obie odmiany posiadają miękkie, pluszowe w dotyku i wyraźnie skręcone futerko. Koty rasy Selkirk Rex występują we wszystkich barwach okrywy. Selkirk Rex to kot spokojny, zrównoważony, cierpliwy i tolerancyjny. Agresja nie leży w jego naturze. Miłym charakterem przypomina nieco persa, ale jest od niego aktywniejszy i zdecydowanie bardziej odporny i zdrowy. Kot ten lubi pieszczoty, głaskanie, czesanie, potrzebuje stałego kontaktu z człowiekiem.

24 KB
8 kwi 10 17:18

Savannah.jpg

Kot rasy Savannah bardzo przypomina swojego dzikiego przodka. Jego głowa jest mała i trójkątna, o dużych, wysoko osadzonych na czaszce, zaokrąglonych na końcach uszach. Podstawy uszu są szerokie i mięsiste, osadzone blisko siebie na czubku głowy. Podbródek oglądany od przodu zwęża się, tworząc dolny róg odwróconego trójkąta. Nie ma wyraźnego przełomu czołowo-nosowego. Oczy są umiarkowanie duże, o kształcie zbliżonym do migdałów, o kolorze niezależnym od koloru okrywy. Jasne, żywe kolory są wyżej oceniane niż ciemne i przygaszone.
Szyja kota rasy Savannah jest długa i szczupła, klatka piersiowa pełna, zad drobny, ale mocny. Kot ten jest muskularny i silny, choć sprawia wrażenie drobnego i lekkiego. Najmocniejsze w jego sylwetce wydają się być biodra i uda. Nogi są długie, mocne, o sprężystych ruchach. Tylne są nieco dłuższe od przednich. Stopy niewielkie, owalne, o wydłużonych palcach. Ogon średniej długości i grubości, zwężający się ku końcowi. W pozycji stojącej ogon nie powinien dosięgać podłoża. Włosy okrywowe mają długość od średniej do długiej. Grubsze, sztywniejsze włosy okrywowe chronią miękki podszerstek. Futro nie jest szczególnie gęste, gładko przylega do ciała zwierzęcia. Standard TICA dopuszcza umaszczenie czarne, brązowe tabby, srebrne tabby i czarne przydymione. Nakrapianie jest wyraźne, ciemnobrązowe lub czarne. Cętki są z reguły okrągłe, owalne, czasami o lekko wydłużonym kształcie. Najmniejsze znajdują się na głowie i kończynach. Od tyłu głowy aż po barki biegną równoległe, ciemne pręgi. Koty Savannah umaszczone na czarno powinny być czysto czarne, bez plam i odmian w innych kolorach. Koty rasy Savannah uważane są za wesołe, bardzo żywe, uwielbiające psoty, dobrze dogadujące się z dziećmi i innymi zwierzętami domowymi, w tym psami. Bardzo przywiązują się do opiekuna, są wierne i lojalne jak psy. Lubią towarzyszyć panu w wędrówkach po domu. Jako jedna z niewielu ras radzą sobie z nauką chodzenia na smyczy, niektóre osobniki potrafią też aportować zabawki. Charakter w dużej mierze zależy od wychowania kota. Jeśli kociak wychowuje się razem z innymi zwierzętami, jako dorosły będzie łagodny i towarzyski. Dorosły Savannah, który niespodziewanie trafi do domu pełnego psów i innych kotów, może stać się płochliwy, a nawet zaczepny. Koty tej rasy są zdecydowanie inteligentne i bardzo pojętne, szybko uczą się otwierać sobie łapą drzwi, szafy, a nawet lodówkę. Ciekawostką jest to, że koty Savannah nie boją się wody, a wręcz przeciwnie – nierzadko lubią się w niej pluskać.

20 KB
8 kwi 10 17:18

Safari.jpg

Rasa Safari powstała w wyniku skrzyżowania domowego kota z dzikim, południowoamerykańskim Geoffrey's Cat (w naszym języku nazywanym kotem argentyńskim). Pierwsze osobniki wyhodowane zostały w latach siedemdziesiątych XX wieku w USA. Część z nich posłużyła jako zwierzęta laboratoryjne w badaniach nad białaczką, część trafiła do domów jako pupile. Koty te okazały się wyjątkowo sympatycznymi towarzyszami człowieka, obdarzonymi łagodnym charakterem i dużą inteligencją. Ich hodowla należy jednak do wyjątkowo trudnych ze względu na różnice w ilości chromosomów u zwykłych kotów domowych i kotów argentyńskich. Koty Safari mają wyjątkowo łagodny, przymilny charakter. Lubią towarzystwo człowieka, szybko się przywiązują zarówno do opiekuna, jak i domu. Pomimo dużych rozmiarów chętnie pchają się na kolana i przymilnie mruczą. Świetnie się wspinają, nie stronią tez od wody. Niektóre osobniki potrafią nawet z własnej woli zdecydować się na kąpiel w basenie. Z racji dużych gabarytów, koty te nie powinny być trzymane w ciasnych mieszkaniach. Najlepszym rozwiązaniem jest dom z ogrodem.

11 KB
8 kwi 10 17:18

Kot_sfinks_2.jpg

Sfinks
Główną cechą charakterystyczną sfinksów jest oczywiście naga skóra. Jedynie na pyszczku, uszach, stopach i koniuszku ogona znajduje się delikatny meszek. Skóra i meszek występują we wszystkich możliwych wariantach kolorystycznych. Skóra jest miękka, ciepła w dotyku, elastyczna, z widocznymi zmarszczkami na głowie, szyi, tułowiu i kończynach. Głowa trójkątna, o wydatnych kościach policzkowych i brwiowych, czoło płaskie, nos długi i prosty. Oczy średniej wielkości, szeroko rozstawione, lekko skośne, o barwie współgrającej z kolorem skóry. Uszy duże, zaokrąglone, szeroko rozstawione, lekko pochylone do przodu. Budowa drobna i smukła, lekko umięśniona, grzbiet prosty, biodra szerokie. Ogon długi, prosty, z zaokrągloną końcówką. Kończyny smukłe, długie, ale proporcjonalne, tylne nogi lekko dłuższe od przednich, stopy małe, ale z długimi, szczupłymi palcami. Najczęstszymi wadami tej rasy są meszek na ciele i zbyt pomarszczona skóra. Koty te nie są trudne w pielęgnacji. Należy pamiętać, by raz na tydzień kąpać kota w ciepłej wodzie z dodatkiem kociego szamponu, po czym porządnie osuszyć ręcznikiem i pilnować, by przebywał w cieple (żadnych przeciągów). Zamiast kąpieli można przemywać jego skórę wilgotną gąbką. Jeżeli kot przebywa czasem poza domem, to przed spacerami na słońcu dobrze jest posmarować jego skórę delikatnym kremem dla niemowląt z filtrem UV. Koty tej rasy muszą spożywać posiłki wysokokaloryczne, gdyż ich organizm spala dużo energii na utrzymywanie odpowiedniej temperatury ciała. Z reguły mają bardzo dobry apetyt. Sfinksy są bardzo przyjacielskie i przymilne, choć nie przepadają za braniem na ręce. W nocy na ogół śpią z właścicielem, ogrzewając się ciepłem jego ciała. Są łagodne i spokojne, dość ciche mimo swojej gadatliwości. Dużo mruczą, chętnie wylegują się na kolanach właściciela. Dobrze znoszą podróże, mogą spać gdziekolwiek, byle w cieple i blisko pana. Zanim zdecydujesz się na kupno sfinksa pamiętaj, że koty te bardzo potrzebują ciągłego i bliskiego kontaktu z właścicielem. Jeśli więc jesteś osobą dużo pracującą i rzadko bywającą w domu, albo po prostu nie przepadasz za bliskim kontaktem ze zwierzęciem, nie kupuj sfinksa - niepotrzebnie go unieszczęśliwisz. Jednak dla osoby potrafiącej dać łysemu kotkowi wystarczająco dużo ciepła i serdeczności, sfinks stanie się wspaniałym i wdzięcznym towarzyszem.

11 KB
8 kwi 10 17:18

Kot_seszelski_krótkowłosy.jpg

Kot seszelski krótkowłosy
Rasa ta powstała w Wielkiej Brytanii. Kot seszelski krótkowłosy (a także jego bliski kuzyn – kot seszelski długowłosy) powstały w wyniku specjalnego programu hodowlanego z wykorzystaniem kotów orientalnych. Jest to rasa bardzo młoda, zaakceptowana i dopuszczona do wystaw przez FIFe zaledwie półtora roku temu (1.01.2006 r.)
Kot seszelski krótkowłosy jest kotem średniej wielkości, smukłym i zgrabnym. Jego sylwetka jest elegancka i dumna, ruchy miękkie, a ciało giętkie.
Głowa
koty seszelskie krótkowłose mają średniej wielkości głowę o klinowatym kształcie. Czaszka jest dobrze zbalansowana, proporcjonalna do korpusu, lekko zaokrąglona z profilu. Klin zaczyna się od nosa i prostymi liniami zmierza aż do uszu, które są przedłużeniem linii policzków. Kufa jest wąska, broda średniej wielkości. Nos prosty, długi, tworzy linię prosta z czołem. Przełom nie jest zaznaczony.
Oczy
średniej wielkości, w kształcie migdałów, lekko skośnie osadzone. Jedynym dopuszczalnym przez standard kolorem oczu jest intensywny, jasny niebieski.
Uszy
wyjątkowo duże, szerokie u nasady, na końcach lekko spiczaste.
Szyja
smukła, długa, elegancka.
Tułów
wydłużony, smukły, zgrabny, o ładnie zaznaczonej muskulaturze. Sprawia eleganckie wrażenie. Ramiona nie mogą być szersze od bioder.
Kończyny
proporcjonalne do korpusu, smukłe, szczupłe, o niewielkich owalnych łapach.
Ogon
bardzo długi, cienki u nasady, zwężający się ku cieniutkiemu koniuszkowi.
Futro
krótkie, delikatne, jedwabiste w dotyku, lśniące, gładko przylegające do skóry. Brak podszerstka.
Umaszczenie
point (maska nie wychodząca poza obrys twarzy, jednolite w kolorze znaczenia na łapach, uszach i ogonie), Nawet jeśli kolory okrywy i znaczeń są zbliżone do siebie, nadal jest między nimi wyraźny kontrast. Niedopuszczalne są ciemne plamy na brzuchu i bokach, jaśniejsze włosy lub ślady pręgowania na znaczeniach (z wyjątkiem tabby). Wadą jest też zbyt słaby kontrast pomiędzy barwą korpusu a znaczeniami.
Charakter
podobnie jak koty orientalne, koty seszelskie krótkowłose są zwierzakami ciekawskimi, wesołymi, ale raczej zrównoważonymi. Są bardzo towarzyskie, lubią kontakt z człowiekiem oraz innymi kotami. Nie przepadają za zamknięciem, lubią przechadzać się po swoim terytorium (najlepiej, jeśli jest to dom z ogrodem).

20 KB
8 kwi 10 17:06

Ragamuffin.jpg

RagaMuffin to duży, długowłosy kot przypominający Ragdolla. Dorosłe kotki ważą od 4,5 do 6,8 kg, kocury są jeszcze cięższe – ich waga sięga ponad 9 kg! Ich ciała są muskularne, zwarte, tułów wydłużony, prostokątny, klatka piersiowa bardzo obszerna, barki silne, szyja krótka. Głowa ma kształt klina, czoło jest zaokrąglone, policzki pełne, zauważalne łagodne wgłębienie w profilu nosa. Oczy są duże, o kształcie orzechów włoskich i miłym wyrazie. Uszy osadzone wysoko, zaokrąglone na końcach. RagaMuffin posiada długą, gęstą, jedwabistą sierść, w dotyku przypominającą nieco futerko królika. Najdłuższe włosy rosną na szyi i wokół pyszczka (kryza), na brzuchu i na tylnych nogach. Dopuszczalne są wszystkie odmiany kolorystyczne typowe dla Ragdolli. RagaMuffiny hodowane są we wszystkich kolorach z dodatkiem białego lub bez. Koty rasy RagaMuffin są niezwykle miłe, przyjazne, darzące swoich opiekunów miłością wierną i lojalną. Podobnie jak Ragdolle, mają tendencję do rozluźniania mięśni i zwisania niczym szmaciana lalka z objęć opiekuna. Lubią zabawę, wspinaczkę, czasami potrafią aportować zabawki. Są towarzyskie, nie znoszą samotności, zwykle chodzą za opiekunem po całym domu i biorą czynny udział we wszystkich jego zajęciach. Mają sympatyczny zwyczaj witania domowników w drzwiach – zupełnie jak psy. Nie sprawiają kłopotów, nie miauczą głośno, nie są agresywne. Wymagają jednak dużo uwagi.

11 KB
8 kwi 10 17:06

Pixie-Bob.jpg

Pixie-Bob jest o połowę większy, niż przeciętny domowy kot, ale tez o połowę mniejszy od dzikiego rysia rudego, z którym jest na ogół porównywany. Dorosły samiec tej rasy osiąga wagę do 7 kg, kotki są z reguły mniejsze i lżejsze. Głowa kotów tej rasy jest średnia do dużej i kształtem przypomina szeroką, odwróconą gruszkę. Podbródek jest mocno rozwinięty, mięsisty, pyszczek szeroki, obszerny, z wyraźnym przełomem nosowym i mięsistymi, „pufiastymi” poduszeczkami wąsów. Uszy o szerokiej podstawie i średniej wysokości, rozstawione dość szeroko na czubku głowy, koniuszki zaokrąglone, najlepiej z pędzelkami włosów jak u rysia. Oczy średniej wielkości, o kształcie zaokrąglonego trójkąta lub migdała, osadzone głęboko pod ciężkimi, krzaczastymi brwiami. Typową cechą rasy jest „zaspany” wygląd, gdyż powieki są na ogół półprzymknięte, jakby zbyt ciężkie. Pożądany kolor tęczówki to złoty do brązowego, ale kolor agrestowo-zielony też jest tolerowany. Ciało kota tej rasy jest mocno zbudowane, muskularne, krępe, choć nie bryłowate. Tułów powinien być zwarty i dość smukły, ale o wyraźnej muskulaturze i mocnym kośćcu. Łopatki o doskonałej budowie, głęboka, obszerna klatka piersiowa, lekko wznoszący się ku biodrom grzbiet, zad długi i spadzisty. Kończyny długie, muskularne, o mocnym kośćcu. Łapy duże, szerokie i długie, niemal okrągłe. Często zdarzającą się wadą rasy jest polidaktylia, czyli zbyt wiele palców u stóp. Standard TICA dopuszcza do 7 palców u tylnych łap pod warunkiem, że wszystkie dotykają podłoża i skierowane są ku przodowi. Według standardu TICA ogon powinien mieć od 5 do 10 cm, maksymalnie może sięgać do pęcin przy rozprostowanych tylnych nogach. Czasami występujący długi ogon lub całkowity jego brak dyskwalifikują kota. Koty rasy Pixie-Bob hodowane są w dwóch typach okrywy: długo i krótkowłose. U kotów krótkowłosych sierść powinna być krótka, miękka i wełnista, odstająca od skóry, nieco dłuższa jedynie na brzuchu. U odmiany długowłosej włosy powinny mieć do 5 cm długości, dłuższe jedynie na brzuchu, sierść znacznie bardziej przylegająca do ciała niż u odmiany krótkowłosej. U obu typów występuje gęste, odstające futro nad oczami (tzw. brwi). Rysunek zdecydowanie dziki – mnóstwo małych cętek (z rozetami lub bez), także na brzuchu. Preferowane przypadkowe, niesymetryczne ułożenie cętek. W okrywie letniej cętki są lepiej widoczne, w gęstej, zimowej szacie nieco zanikają. Preferowany kolor tła to jasny, mysi odcień szarego, brzuch nieco rudawy. Cętki w kolorze jasno lub średnio brązowym, często z czerwonawym lub rudym odcieniem. Skóra i futro na wewnętrznej stronie łap powinno być ciemne, aż do czarnego. Konieczne dzikie umaszczenie części twarzowej z charakterystycznym, ciemnym „makijażem” oczu i warg. Koty rasy Pixie-Bob są inteligentne, bardzo towarzyskie, śmiałe i odważne. Należą do aktywnych kotów, lubią zabawę z innymi zwierzętami. Znane są z wydawania dziwnych dźwięków przypominających warczenie i ćwierkanie, zwyczajne miauki wydają rzadko lub wcale.

23 KB
8 kwi 10 17:06

Niemiecki_Rex.jpg

15 KB
8 kwi 10 17:06

Kot_rosyjski_niebieski.jpg

Koty rosyjskie niebieskie to prawdziwa kocia arystokracja. Futro odznacza się pięknym, niebiesko-srebrnym kolorem, a do tego taką miękkością, że o kotach tej rasy mówi się "żywe pluszaki". Sierść powinna być gęsta, składać się z dwóch rodzajów włosów i odstawać od ciała. Oczy są duże, mają kształt migdałów i są zawsze intensywnej, zielonej barwy. Koty tej rasy są bardzo inteligentne, wrażliwe i subtelne. Bardzo przywiązują się do właściciela, starają się nie tracić go z oczu, często chodzą za nim jak pies. Są domatorami, rzadko wyprawiają się na wędrówki po okolicy. Są raczej ciche i nieśmiałe, nie miauczą głośno. Są zwinne i ruchliwe, rzadko jednak coś zrzucają czy niszczą. Lubią tez zabawę małymi zabawkami. Chętnie okazują uczucia, uwielbiają towarzystwo człowieka, dobrze czują się wśród dzieci. Źle znoszą samotność i nie maja kłopotów z przyzwyczajeniem się do obecności innych zwierząt, w tym także psów. Obcych traktują z duża rezerwą, ale nie są z natury strachliwe. Ich inteligencja sprawia, że można je nauczyć wielu rzeczy

10 KB
8 kwi 10 17:06

Kot_Ragdoll.jpg

Ragdoll jest jednym z największych kotów świata. Dorosła kotka osiąga wagę do 6 kg, kocur - nawet 10 kg. Ragdoll należy do ras półdługowłosych. Głowa tego kota powinna być duża, lekko klinowata, specyficznie spłaszczona na szczycie. Policzki pełne, wydatne, nos z lekkim zgłębieniem u nasady sprawiający z profilu wrażenie zjeżdżalni. Podbródek silnie zarysowany. Oczy owalne, w kolorze niebieskim. Uszy szeroko rozstawione, średniej wielkości, lekko zaokrąglone na końcach. Ciało lekko wydłużone, masywne, proporcjonalne. Nogi średniej długości, muskularne, bardzo duże, zaokrąglone stopy. Ogon długi, gruby, zwężający się ku końcowi. Futro ragdolla powinno być jedwabiste, miękkie, bardzo gęste, z widoczną kryzą na szyi, na głowie i przednich łapach krótkie, wydłuża się ku tyłowi.Maska na pyszczku, łapy i ogon z ciemniejszymi od okrywy oznaczeniami (brązowymi, czekoladowymi, niebieskimi, liliowymi, kremowymi, rudymi, szylkretkowymi) umaszczenie jak u coloropoint, ale z białym podbródkiem i skarpetkami. Ragdoll to kot bardzo spokojny, łagodny, delikatny. Bardzo żywa się ze swoim opiekunem, lubią przebywać blisko niego. Są bardzo ciekawskie, lubią zwiedzać nowe pomieszczenia, kochają gdy coś się dzieje wokół nich. Na swój sposób starają się pomagać opiekunowi w różnych czynnościach. Są niezwykle inteligentne, często reagują na swoje imię. Zawsze chętne do zabawy, uwielbiają tez pieszczoty. Całkowicie wyzbyte agresji, żyją w przyjaźni z innymi zwierzętami. W przypadku zaatakowania przez innych koty lub psy, nie potrafią się obronić i są całkowicie bezbronne. Z tego powodu nie powinny być wypuszczane na samodzielne przechadzki, gdyż może im się stać krzywda. Świetnie za to czują się w niewielkich nawet mieszkaniach. Nie są kłopotliwe, nie hałasują, miauczą bardzo cicho. Nie lubią samotności, ni powinny zostawać w domu same na dłużej, niż kilka godzin.

« poprzednia stronanastępna strona »