Wykorzystujemy pliki cookies i podobne technologie w celu usprawnienia korzystania z serwisu Chomikuj.pl oraz wyświetlenia reklam dopasowanych do Twoich potrzeb.

Jeśli nie zmienisz ustawień dotyczących cookies w Twojej przeglądarce, wyrażasz zgodę na ich umieszczanie na Twoim komputerze przez administratora serwisu Chomikuj.pl – Kelo Corporation.

W każdej chwili możesz zmienić swoje ustawienia dotyczące cookies w swojej przeglądarce internetowej. Dowiedz się więcej w naszej Polityce Prywatności - http://chomikuj.pl/PolitykaPrywatnosci.aspx.

Jednocześnie informujemy że zmiana ustawień przeglądarki może spowodować ograniczenie korzystania ze strony Chomikuj.pl.

W przypadku braku twojej zgody na akceptację cookies niestety prosimy o opuszczenie serwisu chomikuj.pl.

Wykorzystanie plików cookies przez Zaufanych Partnerów (dostosowanie reklam do Twoich potrzeb, analiza skuteczności działań marketingowych).

Wyrażam sprzeciw na cookies Zaufanych Partnerów
NIE TAK

Wyrażenie sprzeciwu spowoduje, że wyświetlana Ci reklama nie będzie dopasowana do Twoich preferencji, a będzie to reklama wyświetlona przypadkowo.

Istnieje możliwość zmiany ustawień przeglądarki internetowej w sposób uniemożliwiający przechowywanie plików cookies na urządzeniu końcowym. Można również usunąć pliki cookies, dokonując odpowiednich zmian w ustawieniach przeglądarki internetowej.

Pełną informację na ten temat znajdziesz pod adresem http://chomikuj.pl/PolitykaPrywatnosci.aspx.

Nie masz jeszcze własnego chomika? Załóż konto
OMAMAR51
  • Prezent Prezent
  • Ulubiony
    Ulubiony
  • Wiadomość Wiadomość

Kobieta HANKA

widziany: 24.05.2024 21:48

  • pliki muzyczne
    13434
  • pliki wideo
    6599
  • obrazy
    57801
  • dokumenty
    914

79033 plików
3669,84 GB

obrazek

TROCHĘ LIRYKI, SŁÓW I MUZYKI także tutaj: LIRYKA
  • 6,4 MB
  • 18 mar 14 18:10
Pierre Ronsard

Wczoraj Pani przez okno Twoje uchylone
Na Montmartre i klasztorne ukazując pole
Samotność w tej ustroni, rzekłaś, stokroć wolę
Niźli Dwór, jakże chętnie spoglądam w tę stronę

Rozum byłby mi panem, nie zmysły wzburzone
Dzień pędząc na modlitwach w mniszek innych kole
Nigdy bym się miłości nie dała w niewolę.
Tu jej strzała nie sięga, tu jej ognie płone

O Pani, rzekłem na to, błąd popełniasz srogi.
Ogień jest ogniem, chociaż popiół go przysłoni
Święte mury miłosnej nie stłumią pożogi
Miłość równym jest władcą w świecie i w ustroni
Przed tym Bogiem co razi i niebieskie bogi
Żadna Ciebie modlitwa ni post nie uchroni

Vous me dîtes, Maîtresse, étant à la fenêtre,
Regardant vers Montmartre et les champs d’alentour :
La solitaire vie, et le désert séjour
Valent mieux que la Cour, je voudrais bien y être.

À l’heure mon esprit de mes sens serait maître,
En jeûne et oraison je passerais le jour,
Je défierais les traits et les flammes d’Amour :
Ce cruel de mon sang ne pourrait se repaître.

Quand je vous répondis, Vous trompez de penser
Qu’un feu ne soit pas feu, pour se couvrir de cendre :
Sur les cloîtres sacrés la flamme on voit passer :

Amour dans les déserts comme aux villes s’engendre.
Contre un dieu si puissant, qui les Dieux peut forcer,
Jeûnes ni oraisons ne se peuvent défendre.
  • 10,9 MB
  • 10 mar 14 21:07
ПЁС

Отчего так предан Пёс,
И в любви своей бескраен?
Но в глазах — всегда вопрос,
Любит ли его хозяин.

Оттого, что кто-то — сек,
Оттого, что в прошлом — клетка!
Оттого, что человек
Предавал его нередко.

Я по улицам брожу,
Людям вглядываюсь в лица,
Я теперь за всем слежу,
Чтоб, как Пёс, не ошибиться.

В. ГАФТ
  • 6,0 MB
  • 28 sty 14 16:18
Andriej Biełyj

Senne pokoje
My we dwoje...
Szepczesz: "Przysięgi nie naruszę..."
Oczy...
Niebieskim lodem twoje
Oczy
Lustrują lodem duszę
Tyżeś to tutaj? Czyżby
Czyżby?
Moja srebrzysta panno jasna
(To zamieć której pęd muzyczny
Ulotną falą mnie pogłaskał)
Przędąc
Swą delikatną wełnę
Będąc
Jak śmiech i płacz poecie
Wsączyłaś się przez okno szczelne
Śnieżnym i kruchym białokwieciem...
Kurzy śnieg mokry
Muślinowy
Jak lilia w przezroczystej dłoni...
Okryj
Mnie płaszczem siwym szronie
Otul obrusem swym lodowym
Rano
Przyjaciel twój
Uśpiony
Nie drgnie odbitym w lustrze ciałem
Zawiśnie mętny krąg czerwony
W obłoku już osierociałym

(A. Zągórski)
  • 1,3 MB
  • 25 sty 14 20:03
Я строю мысленно мосты,
Их измерения просты.
Я строю их из пустоты,
Чтобы туда идти, где ты.
Мостами землю перекрыв,
Я так тебя и не нашел.
Открыл глаза, а там обрыв,
Мой путь закончен, я пришел

В. ГАФТ
  • 5,2 MB
  • 11 sty 14 17:54
V
Kto ma swego chleba,
Ile człeku trzeba,
Może nic nie dbać o wielkie dochody,
O wsi, o miasta i wysokie grody.

To pan, zdaniem moim,
Kto przestał na swoim;
Kto więcej szuka, jawnie to znać daje
Sam na się, że mu jeszcze nie dostaje.

XIII
O piękna nocy nad zwyczaj tych czasów,
Popatrz na nas jasno wpośrzód tych tu lasów,
Gdzie jako pszczoły, wkoło swego pana
Straż dzierżem niecąc ognie aż do rana !

Bodaj szczęśliwie tę drogę odprawił
I wszystko wedle myśli swojej sprawił
Pan świętobliwy, któremu nie miała
Polska w dobroci, równia, jako wstała.
  • 3,0 MB
  • 5 sty 14 14:11
Назначь мне свиданье
на этом свете.
Назначь мне свиданье
в двадцатом столетье.
Мне трудно дышать без твоей любви.
Вспомни меня, оглянись, позови!
Назначь мне свиданье
в том городе южном,
Где ветры гоняли
по взгорьям окружным,
Где море пленяло
волной семицветной,
Где сердце не знало
любви безответной.
Ты вспомни о первом свидании тайном,
Когда мы бродили вдвоем по окраинам,
Меж домиков тесных,
по улочкам узким,
Где нам отвечали с акцентом нерусским.
Пейзажи и впрямь были бедны и жалки,
Но вспомни, что даже на мусорной свалке
Жестянки и склянки
сверканьем алмазным,
Казалось, мечтали о чем-то прекрасном.
Тропинка все выше кружила над бездной...
Ты помнишь ли тот поцелуй
поднебесный?..
Числа я не знаю,
но с этого дня
Ты светом и воздухом стал для меня.
Пусть годы умчатся в круженье обратном
И встретимся мы в переулке Гранатном...
Назначь мне свиданье у нас на земле,
В твоем потаенном сердечном тепле.
Друг другу навстречу
по-прежнему выйдем,
Пока еще слышим,
Пока еще видим,
Пока еще дышим,
И я сквозь рыданья
Тебя заклинаю:
назначь мне свиданье!
Назначь мне свиданье,
хотя б на мгновенье,
На площади людной,
под бурей осенней,
Мне трудно дышать, я молю о спасенье...
Хотя бы в последний мой смертный час
Назначь мне свиданье у синих глаз.
  • 5,4 MB
  • 4 sty 14 18:46
(перевод - Г.Кружков)

Мохнатый шмель

Мохнатый шмель - на душистый хмель,
Цапля серая - в камыши,
А цыганская дочь - за любимым в ночь
По родству бродяжьей души.

Так вперед за цыганской звездой кочевой,
На закат, где дрожат паруса,
И глаза глядят с бесприютной тоской
В багровеющие небеса!

И вдвоем по тропе навстречу судьбе,
Не гадая - в ад или в рай,
Так и надо идти, не страшась пути,
Хоть на край земли, хоть за край.

Так вперед за цыганской звездой кочевой,
На свиданье с зарей, на восток,
Где, тиха и нежна, розовеет волна,
На рассветный вползая песок!

Так вперед за цыганской звездой кочевой,
До ревущих южных широт,
Где свирепая буря, как божья метла,
Океанскую пыль метет!

Так вперед за цыганской звездой кочевой,
На закат, где дрожат паруса,
И глаза глядят с бесприютной тоской
В багровеющие небеса!
  • 7,6 MB
  • 4 sty 14 12:44
Andriej Wozniesienski

Не возвращайтесь к былым возлюбленным,
Былых возлюбленных на свете нет.
Есть дубликат, как домик убранный,
Где они жили
Где они жили
Где они жили немного лет.

Вас встретит та же ограда белая
И возле домика, на холме,
Две рощи: правая, а позже - левая,
Гудят раздвоенно,
Гудят раздвоенно,
Гудят раздвоенно в темноте.

(Вас лаем встретит собачка белая,
и расположенные на холме
две рощи — правая, а позже левая —
повторят лай про себя, во мгле.)

А в доме эхо уронит чашку,
А в доме эхо предложит чаю.
Ложное эхо оставит на ночь,
Когда ей надо бы закричать:
Не возвращайся ко мне, возлюбленный!
Мы были раньше - теперь нас нет.
Нам не вернуться к годам разрубленным...
Но только эхо звучит в ответ.

Два эха в роще живут раздельные,
Как будто в стереоколонках двух.
Все, что ты сделала, и что я сделаю,
Они разносят,
Они разносят,
Они разносят по свету вслух.

А завтра вечером, на поезд следуя,
Вы в речку выбросите ключи,
И роща правая, и роща левая
Вам Вашим голосом прокричит:
Не возвращайтесь к былым возлюбленным,
Былых возлюбленных на свете нет.
Вам не вернуться к годам разрубленным,
Но только эхо звучит в ответ:

Не покидайте своих возлюбленных,
Былых возлюбленных на свете нет.
Не покидайте своих возлюбленных!
Не покидайте своих возлюбленных!
Не покидайте своих возлюбленных!
Но только эхо звучит в ответ:
Не возвращайтесь к былым возлюбленным,
Былых возлюбленных на свете нет.
Есть дубликат, как домик убранный,
Где они жили
Где они жили
Где они жили немного лет...
  • 2,5 MB
  • 18 gru 13 19:13
Жди меня, и я вернусь.
Только очень жди,
Жди, когда наводят грусть
Желтые дожди,
Жди, когда снега метут,
Жди, когда жара,
Жди, когда других не ждут,
Позабыв вчера.
Жди, когда из дальних мест
Писем не придет,
Жди, когда уж надоест
Всем, кто вместе ждет.

Жди меня, и я вернусь,
Не желай добра
Всем, кто знает наизусть,
Что забыть пора.
Пусть поверят сын и мать
В то, что нет меня,
Пусть друзья устанут ждать,
Сядут у огня,
Выпьют горькое вино
На помин души...
Жди. И с ними заодно
Выпить не спеши.

Жди меня, и я вернусь,
Всем смертям назло.
Кто не ждал меня, тот пусть
Скажет:- Повезло.-
Не понять не ждавшим им,
Как среди огня
Ожиданием своим
Ты спасла меня.
Как я выжил, будем знать
Только мы с тобой,-
Просто ты умела ждать,
Как никто другой.
  • 9,6 MB
  • 14 gru 13 21:28
W chwili gdy strzepujesz pyłek
Jesz posiłek sadzasz tyłek
Na kanapie łykasz wino

Ludzie giną, ludzie giną

W miastach o dziwacznych nazwach
Grad ołowiu grzmot żelaza
Nieświadomi co ich winą

Ludzie giną, ludzie giną

W wioskach których nie wyśledzi
Wzrok - bez krzyku bez spowiedzi
Bez żegnania się z rodziną

Ludzie giną, ludzie giną

Ludzie giną gdy do urny
Wrzucasz głos na nowych durni
Z ich nie nową już doktryną

Ludzie giną, ludzie giną

W stronach zbyt dalekich by nas
Przejąć mógł czyjś bólu grymas
Gdzie strach leci Cherubina

Ludzie giną, ludzie giną

Wbrew posągom i muzeom
Jako opał służy dzieją
Przez stulecia po Kainie

Ten kto ginie, ten kto ginie

W chwili kiedy mecz oglądasz
Czytasz co wykazał sondaż
Bawisz dziecko śmieszną miną

Ludzie giną, ludzie giną

Czas dzielący ludzkie byty
Od zabójców i zabitych
Zmieścić się w rubryce pierwszej
Tak w tej szerszej
Tak w tej pierwszej

Ludzie giną, ludzie giną
Ludzie giną, ludzie giną
Ludzie giną, ludzie giną

Stanisław Barańczak
  • 1,6 MB
  • 24 lis 13 12:00
Ради бога, трубку дай,
Ставь бутылки перед нами,
Всех наездников сзывай
С закрученными усами.
Чтобы хором здесь гремел
Эскадрон гусар летучих,
Чтоб до неба возлетел
Я на их руках могучих.
Чтобы стены от ура
И тряслись, и трепетали.
Ради бога, трубку дай,
Ставь бутылки перед нами.
Всех наездников сзывай
С закрученными усами.


Я люблю кровавый бой

Я люблю кровавый бой,
Я рожден для службы царской.
Сабля, водка, конь гусарский -
С вами век мой золотой.
Я люблю кровавый бой,
Я рожден для службы царской,
Я люблю кровавый бой.

За тебя на черта рад,
Наша матушка Россия,
Пусть французы удалые
К нам пожалуют в кабак.
За тебя на черта рад,
Наша матушка Россия,
За тебя на черта рад.


Я не люблю войны

Я не люблю войны.
Я разлюбил войну.
Я в мыслях, я в душе
Храню тебя одну.
Ты сердцу моему
Нужна для трепетанья.
Как свет очам моим,
Как воздух для дыханья.
Ах, чтоб без трепета,
Без ропота терпеть
Разгневанной души
Упреки и волненья,
Мне надо на тебя глядеть,
Всегда глядеть
Глядеть без устали,
Как на звезду спасенья.
  • 2,8 MB
  • 24 lis 13 12:00
Не пробуждай, не пробуждай
Моих безумств и исступлений
И мимолётных сновидений
Не возвращай, не возвращай!

Не повторяй мне имя той,
Которой память — мука жизни,
Как на чужбине песнь отчизны
Изгнаннику земли родной.

Не воскрешай, не воскрешай
Меня забывшие напасти,
Дай отдохнуть тревогам страсти
И ран живых не раздражай.

Иль нет! Сорви покров долой!..
Мне легче горя своеволье,
Чем ложное холоднокровье,
Чем мой обманчивый покой.
  • 2,0 MB
  • 24 lis 13 11:59
О, пощади, зачем безумства, ласка слов?
Зачем сей взгляд, зачем сей вздох глубокий?
Зачем скользит небережно покров
С плеч белых и груди высокой?

О, пощади! Я гибну без того,
Я замираю, я немею,
При легком шорохе прихода твоего
Я звуку слов твоих внимая, цепенею.

Но ты вошла, и дрожь любви.
И смерть и жизнь, и бешенство желанья.
Бегут, бегут, по вспыхнувшеи крови,
И разрывается дыханье.

С тобой летят, летят, летят часы.
Язык безмолвствует, одни мечты и грезы.
И мука сладкая, и восхищенья слезы.
И взор впился в твои красы
Как жадная пчела в листок цветущей розы.
О пощади! О пощади! О пощади...
  • 13,1 MB
  • 30 sty 13 14:18
W ciepłej zasiadło kawiarni
Trzech durniów przy kawie czarnej
Pół drzemiąc świecą kinkiety
Trzech durniów czyta gazety
Brzęczą talerze bufetu
Szumi wodociąg klozetu
Smażone gdzieś czuć kotlety
Trzech durniów czyta gazety
W miło gnijącej ciszy
Od czasu do czasu się słyszy
W kącie czterech paskarzy
O cukru wagonie se gwarzy
Pod oknem gdzie jasne kinkiety
Trzech durniów czyta gazety
U stropu szumią wentyle
Trzej durnie zdrzemli się chwilę
Drzemią widelce i noże
Kawiarnia kelnerzy a może
Krakowa całe ulice
Drzemią i Sukiennice
Szewska Długa i Wolska
Zdrzemała się cała Polska
  • 2,5 MB
  • 13 sie 12 19:45
Z. Krasiński - Fragm. Nie Boskiej komedii

Ja napoję
Usta Twoje
Dźwiękiem i potęgą
Czoło przyozdobię
Jasności wstęgą
I matki miłością
Obudzę w Tobie
Wszystko co ludzie na ziemi
Anieli w niebie
Nazywali pięknością
By ojciec Twój
O synku mój
Kochał Ciebie
  • 4,3 MB
  • 28 sie 11 11:32
P. Beaumarchais

Pojechał w obce strony
paź na koniku wronym.
O jak ciężkie od smutku ma serce.
Koń niesie go gdzie zechce.
Zatrzymał się u źródła.
Jak z tym smutkiem na sercu żyć trudno.

Na jesionowej korze
wyrył jej imię nożem
O jak ciężko się rozstać z dziewczyną
po twarzy łzy mu płyną.
Gdy król u źródła staje,
Smutek ciąży na sercu jak kamień.

Pyta królowa pani
Kto go tak w serce zranił?
Po rozłące, kto smutek wypowie,
Będziesz paziem królowej
Potem z dworką wesele.
Jedno serce, a smutku tak wiele

Pojechał w obce strony
paź na koniku wronym.
O jak ciężkie od smutku ma serce.
Koń niesie go gdzie zechce
Zatrzymał się u źródła.
Jak z tym smutkiem na sercu żyć trudno.

Czarnych myśli zaniechał.
Królu racz sam odjechać!
W śmierci moja jedyna pociecha!
  • 2,2 MB
  • 28 sie 11 10:58
R. Burns
O Leeze me on my spinnin' wheel,
And leeze me on my rock and reel;
Frae tap to tae that cleeds me bien,
And haps me biel and warm at e'en;
I'll set me down and sing and spin,
While laigh descends the simmer sun,
Blest wi' content, and milk and meal,
O leeze me on my spinnin' wheel.

On ilka hand the burnies trot,
And meet below my theekit cot;
The scented birk and hawthorn white,
Across the pool their arms unite,
Alike to screen the birdie's nest,
And little fishes' caller rest;
The sun blinks kindly in the beil',
Where blythe I turn my spinnin' wheel.

On lofty aiks the cushats wail,
And Echo cons the doolfu' tale;
The lintwhites in the hazel braes,
Delighted, rival ither's lays;
The craik amang the claver hay,
The pairtrick whirring o'er the ley,
The swallow jinkin' round my shiel,
Amuse me at my spinnin' wheel.

Wi' sma' to sell, and less to buy,
Aboon distress, below envy,
O wha wad leave this humble state,
For a' the pride of a' the great?
Amid their flairing, idle toys,
Amid their cumbrous, dinsome joys,
Can they the peace and pleasure feel
Of Bessy at her spinnin' wheel?
  • 3,9 MB
  • 28 sie 11 10:38
Robert Burns

'Wha is that at my bower-door?'
'O, wha is it but Findlay!'
Then gae your gate, ye'se nae be here,
'Indeed maun I!'quo Findlay.

'What mak ye, sae like a thief?'
'O come and see!'quo Findlay,
'Before the morn ye'1l work mischief?'
'Indeed will I,'quo Findlay.

'Gif I rise and let you in'-
'Let me in!' quo Findlay -
'Ye'll keep me waukin wi' your diin?'
'Indeed will I!'quo Findlay.

'In my bower if you should stay'-
'Let me stay!'quo Findlay-
'I fear ye'll bide till break o' day?'
'Indeed will I!' quo' Findlay,

'Here this night if ye remain'-
'I'll remain!' quo' Findlay-
'I dread ye'll learn the gate again?'
'Indeed will I!' quo' Findlay.

'What may pass within this bower'-
'Let it pass!' quo' Findlay
'Ye maun conceal till your last hour'-
'Indeed will I!' quo' Findlay,
  • 2,2 MB
  • 11 sty 10 18:18
Nie wołaj mnie. Przestań. Nie trzeba.
Wróć do pokoju. Zamknij drzwi.
Z konającego spływa nieba
Słońce. Ogromna kropla krwi.

Muszę tu jeszcze stać na chłodzie,
Aż mnie okryje dreszcz i mrok.
Muszę tu stać. Ktoś jest w ogrodzie.
Słyszę westchnienie, szept i krok.

Odejdź od okna. Nie płacz, miła.
Muszę tu stać, aż wzejdzie nów.
Dawna to sprawa i zawiła
i nie ma na to żadnych słów.

Woła mnie, wzywa cichym śpiewem
Spoza gałęzi, jak zza krat,
Nabrzmiały łzami, drżący gniewem
Mój własny głos sprzed wielu lat.
  • Pobierz folder
  • Aby móc przechomikować folder musisz być zalogowanyZachomikuj folder
  • dokumenty
    0
  • obrazy
    0
  • pliki wideo
    5
  • pliki muzyczne
    16

21 plików
141,9 MB




Zaprzyjaźnione i polecane chomiki (105)Zaprzyjaźnione i polecane chomiki (105)
Zgłoś jeśli naruszono regulamin
W ramach Chomikuj.pl stosujemy pliki cookies by umożliwić Ci wygodne korzystanie z serwisu. Jeśli nie zmienisz ustawień dotyczących cookies w Twojej przeglądarce, będą one umieszczane na Twoim komputerze. W każdej chwili możesz zmienić swoje ustawienia. Dowiedz się więcej w naszej Polityce Prywatności