Snow White A Tale of Terror.avi
-
● Ciemny Kryształ (1982) -
● Cienie Zapomnianych Przodków (1964) -
● Darby O'Gill i Krasnoludki (1982) -
● Dolina Pszczół (1967) -
● Elfy Kotra Skrzaty (1999) -
● Gotyk (1986) -
● Gummo (1997) -
● Harold i Maude (1971) -
● Koń Turyński (2011) -
● Labirynt (1986) -
● Legenda (1985) -
● Málmhaus (2013) -
● Ogród (1995) -
● Sedmikrasky aka Daisies (1966) -
● Stalker (1979) -
● Thale (2012) -
● Troll 2 (1990) -
● Trolljegeren (2010) -
● Willow (1988) -
● Zagadka Nieśmiertelności (1983) -
● Zimny Pocałunek (1996) -
● Złotorogi Jeleń (1972) -
● Zwierciadło (1975) -
● Źródło (2006) -
1024 x 768 -
1280 x 1024 -
1280 x 800 -
1280 x 960 -
1600 x 1000 -
1600 x 1200 -
1680 x 1050 -
1920 x 1200 -
1920 x 1440 -
2560 x 1600 -
800 x 600 -
Filmy Austria -
Filmy Czechy -
Filmy Dania -
Filmy Finlandia -
Filmy Francja -
Filmy Islandia -
Filmy Jugosławia -
Filmy Niemcy -
Filmy Norwegia -
Filmy Polska -
Filmy Rosja -
Filmy Szwecja -
Filmy Węgry -
Filmy ZSRR -
Nietypowe
produkcja: USA
gatunek: Horror
data premiery: 1997-07-18 (Świat)
reżyseria: Michael Cohn
scenariusz: Thomas E. Szollosi , Deborah Serra
zdjęcia: Mike Southon
muzyka: John Ottman
Historia biednej dziewczynki skazanej na cierpienia ze strony okrutnej macochy stała się toposem dla wielu historii, głównie za sprawą „Kopciuszka” Cherles’a Perrleauta, ale także dzięki „Królewnie Śnieżce” braci Grimm. Opowieść ową sfamiliaryzował i uprościł Walt Disney i do dnia dzisiejszego kojarzy nam się ona z baśniową historią z krasnoludkami w tle. Bracia Grimm słynęli jednak nie tylko z niezwykłego talentu do przedstawiania bajd ludowych, ale również z okrucieństwa jakim cechowali swoje utwory. Właśnie ową drugą umiejętność uwypuklił Michael Cohn w swoim filmie „Snow White – The Tale of Terror”.
Friedrich Hoffman, zamożny szlachcic podróżuje wraz ze swą ciężarną żoną przez las. Kareta zostaje zaatakowana przez sforę wygłodniałych wilków, co doprowadza do tragicznego wypadku. Ciężko ranna małżonka prosi by mąż ratował życie dziecka, na co ów z bólem serca przystaje. W dramatycznych i krwawych okolicznościach, kosztem życia matki, na świat przychodzi Liliana, dziewczynka, którą ojciec kocha nade wszystko. Hoffman samotnie wychowuje dziecko, starając się o zapewnienie jej absolutnego bezpieczeństwa. Z chwilą, gdy dziewczyna dorasta decyduje się na kolejny ożenek. Jego wybranką okazuje się być Claudia, kobieta piękna, ale i niebezpieczna, która kierowana chorobliwą zazdrością nie zawaha się użyć czarnej magii by pognębić pasierbicę.
Twórcy postawili sobie za cel oddanie ducha pierwowzoru literackiego, skupiając się na dramatycznych losach Lilian, potępianej przez macochę. Postarali się jednak o usunięcie baśniowych elementów, uwypuklając tym samym grozę historii. Od pierwszych ujęć zostaje nam dane do zrozumienia, że nie będziemy mieli do czynienia z typową historią o odrzuconej przez przyrodnią matkę dziewczynie. Krwawy początek jest jedynie zapowiedzią dalszych, tragicznych wydarzeń.
Wielką rolę w filmie odgrywa scenografia i zdjęcia, w obu przypadkach stonowane, ale przy tym niezwykle mroczne, pogłębiające gęsty nastrój historii. Nie bez znaczenia pozostaje obsada, w której etatowy aktor horrorów i filmów fantasy, Sam Neill zostaje przyćmiony przez Monicę Keenę a przede wszystkim znakomitą Sigourney Weaver. Postacie zostały zarysowane bardzo starannie, co szczególną rolę odgrywa w przypadku macochy, która okazuje się nie być tak na wskroś zła, jak uczyła nas bajka. Jednocześnie jest o wiele okrutniejsza, a my jesteśmy świadkami ogarniającego ją obłędu. Każdy z nas zna ową historię, nie ma potrzeby jej więc przypominać, warto jednak zaznaczyć, że zrezygnowano z postaci krasnoludków oczywiście, w ich miejsce mamy siedmiu górników, którzy ukrywają się w lesie. Dodajmy, że są to banici i zbrodniarze, wśród których bezpieczeństwa a przede wszystkim czystość Śnieżki nie są takie pewne. Twórcy nie zawahali się przed ukazaniem okrucieństwa działań złej macochy, nie oszczędzono widzowi scen kanibalistycznych, satanistycznych, brutalnych, w tej znanej baśni znalazło się też miejsce na martwe płody i seks. Jak widać nie jest to historia, którą można obejrzeć z dzieckiem w niedzielny poranek.
Reżyser ukazując tak drastyczną wersję Śnieżki przypomina o tym, że tak naprawdę boimy się całe życie, coś co nas przeraża w dzieciństwie, może być też straszne w dorosłym życiu. O śmierci przypomina też przebranie macochy, gdy daje Śnieżce zatrute jabłko. Wizerunek ów, jest niezwykle podobny do kreacji Śmierci ze "Zmęczonej śmierci", utrwalonej później przez film "Siódmą Pieczęć" Ingmara Bergmana. Tym samym "Snow White: A Tale of Terror" jawi się jako idealne połączenie horroru z baśnią, klasyczny przykład dark fantasy. Polecam!