Szybciej, szybciej [Deprisa, deprisa, Carlos Saura 1981] - w oryginale, po hiszpańsku.avi

Złoty Niedźwiedź (niem. Goldener Bär) – nagroda przyznawana przez jury konkursu głównego na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie dla najlepszego filmu w sekcji konkursowej. Przyznawana niemal nieustannie od 1951, jest jedną z najstarszych i najbardziej prestiżowych europejskich nagród filmowych.

Nagrodę przyznano po raz pierwszy na zakończenie I edycji festiwalu w 1951. Niemieckie jury wyróżniło wtedy pięć filmów, rozróżniając ich odmienne gatunki (dramat, komedia, dokument, thriller, musical). Następnie w latach 1952-1955 zwycięzców wyłaniała festiwalowa publiczność. Od 1956, gdy berlińska impreza uzyskała oficjalną akredytację od FIAPF, Złotego Niedźwiedzia przyznaje niezmiennie międzynarodowe jury.

Nagroda przyznawana jest w formie statuetki przedstawiającej niedźwiedzia – symbol Berlina, który znajduje się we fladze i herbie miasta. Statuetka została zaprojektowana przez berlińską rzeźbiarkę Renée Sintenis (1888–1965).

Złoty Niedźwiedź przyznawany jest nie tylko dla filmów fabularnych. Dla filmów krótkometrażowych istnieje osobny konkurs i osobny Złoty Niedźwiedź. Każdego roku wybitni twórcy filmowi z całego świata otrzymują także Honorowego Złotego Niedźwiedzia za całokształt twórczości.

Najwięcej filmów wyróżnionych Złotym Niedźwiedziem pochodziło ze Stanów Zjednoczonych (14). Po siedem nagrodzonych tytułów reprezentowało kinematografię francuską, brytyjską i włoską. Siedem filmów, które zdobyły główną nagrodę festiwalu, wyreżyserowały kobiety: Márta Mészáros, Łarisa Szepitko, Jasmila Žbanić, Claudia Llosa, Ildikó Enyedi, Adina Pintilie i Carla Simón. Wśród nagrodzonych filmów są dwa animowane (Kopciuszek, Spirited Away: W krainie bogów) oraz dwa dokumentalne (Bobrowa dolina, Fuocoammare. Ogień na morzu).

Jak dotychczas tylko jednemu reżyserowi udało się zdobyć Złotego Niedźwiedzia dwukrotnie. Tajwańczyk Ang Lee otrzymał tę nagrodę za filmy Przyjęcie weselne (1993) oraz Rozważna i romantyczna (1996).

Chociaż jak dotychczas żaden polski film nie zdobył Złotego Niedźwiedzia, laureatami nagrody byli dwaj polscy reżyserzy. Obydwaj twórcy, Roman Polański za film Matnia (1966) i Jerzy Skolimowski za Start (1967), wyróżnieni zostali za filmy nakręcone na emigracji (odpowiednio w Wielkiej Brytanii i Belgii).

1951 - W bobrowej dolinie (In Beaver Valley) - James Algar, USA
- Kopciuszek (Cinderella) - Wilfred Jackson, Hamilton Luske, Clyde Geronimi, USA
- Sprawiedliwości stało się zadość (Justice est faite) - André Cayatte, Francja
- Bez adresu (Sans laisser d'adresse) - Jean-Paul Le Chanois, Francja
- Czterech w jeepie (Die Vier im Jeep) - Leopold Lindtberg, Szwajcaria
1952 - Ona tańczyła jedno lato (Hon dansade en sommar) - Arne Mattsson, Szwecja
1953 - Cena strachu (Le salaire de la peur) - Henri-Georges Clouzot, Francja
1954 - Wybór Hobsona (Hobson's Choice) - David Lean, Wielka Brytania
1955 - Szczury (Die Ratten) - Robert Siodmak, RFN
1956 - Zaproszenie do tańca (Invitation to the Dance) - Gene Kelly, USA
1957 - Dwunastu gniewnych ludzi (Twelve Angry Men) - Sidney Lumet, USA
1958 - Tam, gdzie rosną poziomki (Smultronstället) - Ingmar Bergman, Szwecja
1959 - Kuzyni (Les cousins) - Claude Chabrol, Francja
1960 - Żywot Łazika z Tormesu (El Lazarillo de Tormes) - César Fernández Ardavín, Hiszpania
1961 - Noc (La notte) - Michelangelo Antonioni, Włochy
1962 - Rodzaj miłości (A Kind of Loving) - John Schlesinger, Wielka Brytania
1963 - Szatan (Il diavolo) - Gian Luigi Polidoro, Włochy
- Bushido – saga o samurajach (武士道残酷物語 / Bushidô zankoku monogatari) - Tadashi Imai, Japonia
1964 - Upalne lato (Susuz yaz) - Metin Erksan, Turcja
1965 - Alphaville (Alphaville, une étrange aventure de Lemmy Caution) - Jean-Luc Godard, Francja
1966 - Matnia (Cul-de-sac) - Roman Polański, Wielka Brytania
1967 - Start (Le départ) - Jerzy Skolimowski, Belgia
1968 - Na kogo wypadnie (Ole dole doff) - Jan Troell, Szwecja
1969 - Młode lata (Рани радови / Rani radovi) - Želimir Žilnik, Jugosławia
1970
(Nagrody nie przyznano.)
1971 - Ogród Finzi-Continich (Il giardino dei Finzi-Contini) - Vittorio De Sica, Włochy
1972 - Opowieści kanterberyjskie (I racconti di Canterbury) - Pier Paolo Pasolini, Włochy
1973 - Odległy grom (অশনি সংকেত / Ashani Sanket) - Satyajit Ray, Indie
1974 - Kariera Duddy Kravitza (The Apprenticeship of Duddy Kravitz) - Ted Kotcheff, Kanada
1975 - Adopcja (Örökbefogadás) - Márta Mészáros, Węgry
1976 - Buffalo Bill i Indianie (Buffalo Bill and the Indians, or Sitting Bull’s History Lesson) - Robert Altman, USA
1977 - Wniebowstąpienie (Восхождение / Woschożdienije) - Łarisa Szepitko, ZSRR
1978 - Pstrągi (Las truchas) - José Luis García Sánchez, Hiszpania
- Co powiedział Max (Las palabras de Max) - Emilio Martínez Lázaro, Hiszpania
1979 - David - Peter Lilienthal, RFN
1980 - Heartland - Richard Pearce, USA
- Palermo czy Wolfsburg (Palermo oder Wolfsburg) - Werner Schroeter, RFN
1981 - Szybciej, szybciej (Deprisa, deprisa) - Carlos Saura, Hiszpania
1982 - Tęsknota Veroniki Voss (Die Sehnsucht der Veronika Voss) - Rainer Werner Fassbinder, RFN
1983 - Przewaga (Ascendancy) - Edward Bennett, Wielka Brytania
- Ul (La colmena) - Mario Camus, Hiszpania
1984 - Strumienie miłości (Love Streams) - John Cassavetes, USA
1985 - Kobieta i obcy (Die Frau und der Fremde) - Rainer Simon, NRD
- Wetherby - David Hare, Wielka Brytania
1986 - Stammheim (Stammheim – Die Baader-Meinhof-Gruppe vor Gericht) - Reinhard Hauff, RFN
1987 - Temat (Тема / Tema) - Gleb Panfiłow, ZSRR
1988 - Czerwone sorgo (红高粱 / Hong gao liang) - Zhang Yimou, Chiny
1989 - Rain Man - Barry Levinson, USA
1990 - Pozytywka (Music Box) - Costa Gavras, USA
- Skowronki na uwięzi (Skrivánci na niti) - Jiří Menzel, Czechosłowacja
1991 - Dom uśmiechów (La casa del sorriso) - Marco Ferreri, Włochy
1992 - Wielki Kanion (Grand Canyon) - Lawrence Kasdan, USA
1993 - Kobiety znad Jeziora Pachnących Dusz (香魂女 / Xiang hu nu) - Xie Fei, Chiny
- Przyjęcie weselne (喜宴 / Xi yan) - Ang Lee, Tajwan
1994 - W imię ojca (In the Name of the Father) - Jim Sheridan, Irlandia
1995 - Przynęta (L'appât) - Bertrand Tavernier, Francja
1996 - Rozważna i romantyczna (Sense and Sensibility) - Ang Lee, USA
1997 - Skandalista Larry Flynt (The People vs. Larry Flynt) - Miloš Forman, USA
1998 - Dworzec nadziei (Central do Brasil) - Walter Salles, Brazylia
1999 - Cienka czerwona linia (The Thin Red Line) - Terrence Malick, USA
2000 - Magnolia - Paul Thomas Anderson, USA
2001 - Intymność (Intimité) - Patrice Chéreau, Francja
2002 - Spirited Away: W krainie bogów (千と千尋の神隠し / Sen to Chihiro no kamikakushi) - Hayao Miyazaki, Japonia
- Krwawa niedziela (Bloody Sunday) - Paul Greengrass, Wielka Brytania
2003 - Na tym świecie (In This World) - Michael Winterbottom, Wielka Brytania
2004 - Głową w mur (Gegen die Wand) - Fatih Akın, Niemcy
2005 - Czarna Carmen (U-Carmen e-Khayelitsha) - Mark Dornford-May, Południowa Afryka
2006 - Grbavica - Jasmila Žbanić, Bośnia i Hercegowina
2007 - Małżeństwo Tui (图雅的婚事 / Tuya de hun shi) - Wang Quan’an, Chiny
2008 - Elitarni (Tropa de Elite) - José Padilha, Brazylia
2009 - Gorzkie mleko (La teta asustada) - Claudia Llosa, Peru
2010 - Miód (Bal) - Semih Kaplanoğlu, Turcja
2011 - Rozstanie (جدایی نادر از سیمین / Jodaeiye Nader az Simin) - Asghar Farhadi, Iran
2012 - Cezar musi umrzeć (Cesare deve morire) - Paolo i Vittorio Taviani, Włochy
2013 - Pozycja dziecka (Poziția copilului) - Călin Peter Netzer, Rumunia
2014 - Czarny węgiel, kruchy lód (白日焰火 / Bai ri yan huo) - Diao Yinan, Chiny
2015 - Taxi – Teheran (تاکسی / Taxi) - Dżafar Panahi, Iran
2016 - Fuocoammare. Ogień na morzu (Fuocoammare) - Gianfranco Rosi, Włochy
2017 - Dusza i ciało (Testről és lélekről) - Ildikó Enyedi, Węgry
2018 - Touch Me Not - Adina Pintilie, Rumunia
2019 - Synonimy (Synonymes) - Nadaw Lapid, Izrael
2020 - Zło nie istnieje (شیطان وجود ندارد / Sheytan vojud nadarad) - Mohammad Rasoulof, Iran
2021 - Niefortunny numerek lub szalone porno (Babardeală cu bucluc sau porno balamuc) - Radu Jude, Rumunia
2022 - Alcarràs - Carla Simón, Hiszpania
2023 - Sur l’Adamant - Nicolas Philibert, Francja -