mleczaj rydz.jpg

Mleczaj rydz



Grzyb bardzo smaczny i w niektórych miejscach występuje bardzo obficie np. w młodych świerczynach. Rzadziej pod sosnami i lasach mieszanych.
Owocniki średniej wielkości o charakterystycznej pomarańczowej barwie. Na powierzchni kapelusza ciemniejsze smugi koliste.
W miejscach zagnieceń i uszkodzeń pojawiają się brudnozielone plamy.

Kapelusz u młodych osobników z podwiniętym brzegiem, później lejkowaty. Blaszki u spodu zbiegają w dół trzona.
Trzon pusty w środku, około 5 cm, po przecięcie charakterystyczny kolor pomarańczowy i takie samo mleczko.
Od tego mleczka pochodzi nazwa grzyba (mleczaj), a jego kolor jest bardzo ważną cechą rozpoznawczą tego gatunku.

Mleczaj rydz jest powszechnie znany i uważany za jeden z najsmaczniejszych, zwłaszcza uduszony na maśle.
Chętnie marynowany, solony i konserwowany, ale do suszenia nie nadaje się.

Niestety powiedzenie “zdrowy jak rydz” jest lekko przesadzone. Grzyb łatwo ulega zaczerwieniu (robaczywieje) i jest bardzo trudny do transportu w stanie surowym (kruchy i wrażliwy na uszkodzenia).
W pobliżu terenów zamieszkałych coraz rzadszy.

Mleczaj rydz - to wspaniałe i bardzo smaczne grzyby, smażone na maśle można jeść zaraz po powrocie z grzybobrania. Nie sądziłem, że uda mi się tak na zamówienie znaleźć te grzyby, a tu za jednym podejściem nazbierałem cały koszyk. Zwracam uwagę na podobnego rydza - mleczaj wełnianka. Nie jest trujący, ale niejadalny z powodu silnie piekącego mleczka. W wielu krajach jest jedzony w postaci grzyba zasolonego lub po długotrawałym moczeniu i kilkakrotnym obgotowaniu (wodę oczywiście wylać). Więcej informacji o “wełniaku” w drugiej grupie grzybów.
Oba grzyby rosną czasami tuż obok siebie ale już na pierwszy rzut oka każdy potrafi je odróżnić. Tutaj na zdjęciu widzimy oba grzyby, a niżej już tylko te lepsze rydze.