FIGURA SW. MIKOŁAJA SŁYNACA ŁASKAMI Z PIERŚCCA.gif

Sanktuarium w Pierśćcu należy do nielicznych w Polsce poświęconych Św. Mikołajowi.
Nazwa Pierściec pochodzi prawdopodobnie od staropolskiego słowa - pierść - oznaczającego grudę urodzajnej ziemi. Historia wioski jest ściśle związana z kultem łaskami słynącej figury Św. Mikołaja . Kult ten trwający ponad 400 lat jest nadal żywy o czym świadczą coraz liczniej przybywające tu pielgrzymki oraz liczni indywidualni pielgrzymi.

Historia Pierśćca związała się z kultem figury św. Mikołaja. Dokładnej daty powstania wioski nie ustalono. Jej nazwa wskazuje na to, iż musiała już istnieć w XIII wieku. Pierwsza kaplica poświęcona Św. Mikołajowi powstała prawdopodobnie już w XIV wieku. Pierwsze dane pisane o Pierśćcu mamy z 1522 roku, kiedy wioska ta przeszła na własność burmistrza Cieszyna. W 1616 r. pożar strawił całą wieś - jedynie uratowano figurę Św. Mikołaja - co uznano za fakt cudowny i znak. W 1618 protestanci wybudowali nowy kościółek p.w. Św. Mikołaja, co jest ewenementem w historii reformacji na Śląsku Cieszyńskim - luteranie bowiem nie dedykują swych świątyń świętym. W 1718 r. kościółek ten przechodzi na powrót w ręce katolików - poddany został jurysdykcji katolickiemu proboszczowi w Skoczowie i za rok uroczyście poświęcony. Rok 1775 to gruntowna rozbudowa kościółka .Budowany z drewna - był bliźniaczo podobny do stojącego do dziś kościoła w Nierodzimiu k. Skoczowa. Samodzielna placówka duszpasterska (lokalia) w Pierśćcu powstała w 1785 r. Rozwój wioski i wiosek przynależnych do Pierśćca , a także wzrost ruchu pielgrzymkowego spowodowały potrzebę wybudowania nowego, większego kościoła. Przygotowania do budowy rozpoczęto w latach osiemdziesiątych osiemnastego wieku.

Kościół wybudowano w przeciągu jednego roku. Poświęcony został w 1888 r. a konsekrowany w 1889 r. przez biskupa cieszyńskiego Śniegonia. Stary kościółek rozebrano. Na miejscu ołtarza postawiono krzyż. Z tego kościoła pozostało sporo detali - najcenniejsze to cztery barokowe płaskorzeźby, tematycznie związane z kultem św. Mikołaja, dwie figury aniołów prawdopodobnie stojące kiedyś w głównym ołtarzu, płaskorzeźba św. Jana z nad chrzcielnicy, cztery obrazy. Obecny kościół został rozbudowany w ostatnich latach (1988 i 1997) - dobudowano zakrystię i nawy boczne.

Kilka dat z dziejów
pierścieckiego Kościoła

XIII w. - powstanie wioski Pierściec
XIV - prawdopodobnie wybudowano pierwszą kaplicę w Pierśćcu
1522 - Pierściec przechodzi na własność miasta Cieszyna
1570 - do Pierśćca dociera Reformacja
1616 - pożar wsi, zniszczenie kościółka, cudowne uratowanie figury św. Mikołaja.
1618 - protestanci budują św. Mikołajowi nowy kościółek
1718 - przekazanie kościólka po d jurysdykcję katolickiego proboszcza w Skoczowie
1719 - benedykcja kościoła
1775 - gruntowna rozbudowa kościółka
1785 - ustanowienie lokalii (samodzielnej placówki duszpasterskiej w Pierśćcu)
1887 - rozpoczęcie budowy nowego kościoła w dotychczasowym miejscu
1888 - konsekracja kościoła przez biskupa cieszyńskiego - Śniegonia
1889 - rozebrano drewniany kościół - na miejscu świątyni ustawiono krzyż.
1900 - budowa nowego probostwa
1910 - malowanie kościoła, z tego czasu przetrwała polichromia nad ołtarzem i postacie Świętych w tondach.
1938 - Zofia Kossak pisze „Legendę o świętym Mikołaju z Pierśćca”.
1953 - powtórne malowanie kościoła
1964 - kardynał Bolesław Kominek przywozi z Bari relikwie św. Mikołaja
1985 - remont wieży i dachu kościoła oraz przykrycie blacha miedzianą
1986 - rozbudowa kościoła - nawy północnej i zakrystii wokół absyd
1988 - stulecie kościoła - gruntowny remont wnętrza kościoła, konserwacja obrazów, nowa polichromia, przystosowanie wnętrza do nowych potrzeb liturgicznych. Misje, poświęcenie części dobudowanej kościoła i konsekracja nowego ołtarza soborowego przez biskupa katowickiego J.E. Gerarda Bernackiego
1992 - powstanie nowej Diecezji Bielsko - Żywieckiej
1996-97 - dobudowa południowej nawy kościoła
9. III. 1997 biskup bielsko - żywiecki J. E. Tadeusz Rakoczy poświęca nową nawę.

Obecnie duszpasterzami w parafii są:
Proboszcz - ks. kan Jerzy Horzela (od 1983 roku)
Wikariusz - ks. mgr Marian Kulik (od 2002 roku)